Η Pop Rock είναι ένα είδος της Rock με έντονη εμπορική χροιά (και ανάλογη ραδιοφωνική έκθεση) και χαρακτηρίζεται από την μεγαλύτερη έμφαση στην επαγγελματική σύνθεση τραγουδιών και την ηχογράφηση, αλλά και την λιγότερη έμφαση στην ατίθαση συμπεριφορά σε σχέση με την τυπική Rock μουσική. Είναι ένα είδος που προέκυψε από την συγχώνευση Pop και Rock στοιχείων και χρησιμοποιείται για να περιγράψει την τυπική Pop μουσική (στίχοι-ρεφρέν με πιασάρικα riffs και φωνητικά), που μπορεί όμως επίσης να κατηγοριοποιηθεί ως Rock, ακολουθώντας την παραδοσιακή Rock μορφή (τύμπανα, κιθάρα, μπάσο, προωθητικοί ρυθμοί και φωνητικά).
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να θεωρηθεί ως ένα ξεχωριστό μουσικό είδος και όχι ως μουσική που επικαλύπτεται με την Pop και την Rock. Οι επικριτές της Pop Rock συχνά την χλευάζουν ως ένα κομψό, εμπορικό προϊόν και λιγότερο αυθεντικό από ότι η Rock μουσική.
Θεωρώ την Pop/Rock ως ένα ενιαίο, συνεχές πεδίο ειδών της μουσικής.
Γιόχαν Φόρνας
Η “Pop Rock” είναι μια αισιόδοξη ποικιλία της Rock μουσικής
Λάρι Σταρ, Κρίστοφερ Γουότερμαν
Μεγάλο μέρος της Pop Rock μουσικής έχει παρόμοια χαρακτηριστικά σε ήχο, ενορχήστρωση, ακόμη και σε στιχουργικό περιεχόμενο. Οι όροι Pop Rock και Power Pop έχουν χρησιμοποιηθεί για να περιγράψουν την πιο εμπορικά επιτυχημένη μουσική, που χρησιμοποιεί Rock στοιχεία. Ο συγγραφέας Γιόχαν Φόρνας θεωρεί την Pop/Rock ως «…ένα ενιαίο, συνεχές πεδίο ειδών της μουσικής…» και όχι ως ξεχωριστές κατηγορίες. Για τους συγγραφείς Λάρι Σταρ και Κρίστοφερ Γουότερμαν, ορίζεται ως μια «…αισιόδοξη ποικιλία της Rock μουσικής…» που εκπροσωπείται από καλλιτέχνες και συγκροτήματα όπως οι Andy Kim, οι The Bells, ο Paul McCartney, οι Lighthouse, και ο Peter Frampton.
Το είδος της Pop Rock εδραιώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ως μια πιο φιλική προς το ραδιόφωνο εναλλακτική λύση σε σχέση με το Rock & Roll και την R&B, αποτελούμενη κυρίως από λευκούς καλλιτέχνες όπως ο Roy Orbison και ο Del Shannon. Η πρώιμη Pop Rock επηρεάστηκε επίσης από το στυλ της Beat της δεκαετίας του 1960, τις ενορχηστρώσεις και το αρχικό στυλ του Rock & Roll (και μερικές φορές του Doo-Wop).
Ο όρος Pop χρησιμοποιήθηκε από τις αρχές της δεκαετίας του 1940 για να αναφερθεί στη δημοφιλή μουσική γενικά, αλλά στα μέσα της δεκαετίας του 1950 άρχισε να χρησιμοποιείται για ένα ξεχωριστό είδος, που απευθυνόταν σε μια νεανική αγορά, συχνά χαρακτηριζόμενη ως μια πιο ήπια εναλλακτική λύση στο Rock & Roll. Μετά τη βρετανική εισβολή, δηλαδή από το 1967 περίπου, χρησιμοποιήθηκε όλο και περισσότερο σε αντίθεση με τον όρο Rock, για να περιγράψει μια μορφή που ήταν πιο εμπορική, εφήμερη και προσιτή.
Την επόμενη δεκαετία, η Pop και η Rock συνέχισαν να αναμειγνύουν και να δημιουργούν/ανατροφοδοτούν υποείδη όπως το Vocal Surf και το Beat.
Τη δεκαετία του 1970, η Pop Rock έγινε πιο σκληρή (Power Pop) και πιο απαλή (Soft Rock). Στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, συγχωνεύτηκε με κάποια στοιχεία της Alternative Rock για να δημιουργήσει την Jangle Pop και την Britpop. Η λέξη Jangle είναι ουσιαστικό-επίθετο που χρησιμοποιούν συχνά οι μουσικοί κριτικοί αναφερόμενοι στην Guitar Pop με μια πιο έντονη/φωτεινή διάθεση.
Σήμερα, η Pop Rock παραμένει ένα ενεργό, ευρύ μουσικό είδος με πολλές ομοιότητες μεταξύ άλλων στυλ της Pop και της Rock.
πηγές: discogs, wikipedia, rateyourmusic
Άκουσε την καλύτερη Pop Rock μουσική όλων των εποχών
all / laid-back / rock / pop rock
all / other mood / other music genre / other rock music
0 Followers